W Poradni Urologicznej kwalifikujemy i wykonujemy małoinwazyjne zabiegi operacyjne w znieczuleniu miejscowym :
- Stulejka
- Zespół krótkiego wędzidełka
- Stulejka (z łac. phimosis) jest to brak możliwości bezbolesnego i swobodnego zsunięcia fałdu skórnego (napletka), z główki prącia (żołędzi) za rowek zażołędny, zarówno w stanie spoczynku, jak też w stanie wzwodu. Stulejka może dotyczyć nawet 15% przedstawicieli płci męskiej – zarówno chłopców, jak i dojrzałych mężczyzn. Stulejka fizjologiczna – występuje u niemowląt płci męskiej i utrzymuje się u 90% chłopców do trzeciego roku życia, po czym na ogół cofa się samoistnie.
Stulejka całkowita – jest to zwężenie napletka uniemożliwiające uwidocznić żołądź prącia. Najczęściej są to stulejki nabyte, spowodowane stanami zapalnymi cewki moczowej, żołędzi, napletka lub powikłaniem cukrzycy.
Stulejka częściowa – występuje wtedy, kiedy żołądź prącia jest widoczna, a napletek nie jest w sposób całkowity odprowadzalny za rowek zażołędny. Stulejką nazywamy również stan, kiedy napletek udaje się odprowadzić do rowka zażołędnego, jednak w momencie wzwodu pacjent odczuwa ból oraz ucisk
- Aktywne infekcje
- Niewydolność krążeniowo – oddechowa
- Poważne schorzenia wątroby
- Ciężkie zaburzenia funkcji nerek
- Choroby układowe
- Zaburzenia krzepnięcia krwi
- Choroby autoimmunologiczne (niektóre)
- Choroby nowotworowe, radio i chemioterapia
- Epilepsja i inne schorzenia neurologiczne
- Leczenie antybiotykami Względne
- Cukrzyca
- Ogólny zły stan zdrowia np. przeziębienie, grypa, biegunka
- Przyjmowanie niektórych leków
- Przerwanie ciągłości skóry w miejscu wykonywania zabiegu
- Złe wyniki badań
- Stan po przebytych operacjach urologicznych
- Należy zastosować się do wszystkich zaleceń lekarza przekazanych podczas wizyty kwalifikującej do zabiegu.
- Należy poinformować lekarza o wszelkich zażywanych lekach i preparatach dostępnych bez recepty.
- W dniu operacji pacjent należy zastosować na sobie obcisłą bieliznę
- Okolicę poddawaną zabiegowi należy wydepilować.
- Przed operacją stulejki pacjent musi być co najmniej 2 tygodnie przed zabiegiem w pełni zdrowy. Należy wyleczyć wszelkie stany zapalne – ma to znaczenie dla prawidłowego przebiegu rekonwalescencji.
- Lekarz w uzasadnionych przypadkach może zlecić wykonanie podstawowych badań krwi (morfologia, czynniki krzepliwości)
- Po ustąpieniu działania środka znieczulającego może się pojawić umiarkowany ból, odpowiadający takiemu jaki odczuwamy po stłuczeniu. Ból może być silniejszy i wtedy wskazane jest przyjęcie skutecznego we własnym doświadczeniu środka przeciwbólowego z wyłączeniem pochodnych kwasu salicylowego takich jak Aspiryna, Polopiryna itp.
- Należy przez okres ok 30 dni po zabiegu stosować opatrunki elewacyjne zachowaniem odpowiedniego ułożenia penisa – powinien być on uniesiony do góry za pomocą specjalnego plastra podtrzymującego i/lub opiętej bielizny.
- Nie należy moczyć ran i opatrunków.
- Do dezynfekcji i przemywania okolicy poddawanej zabiegowi wskazane jest użycie takich środków jak np. Octenisept
- Nie należy przyjmować salicylanów, ani pić alkoholu przez 4 dni po zabiegu.
- Najczęściej pacjent może wrócić do pracy już po upływie 2-3 dni w przypadku pracy biurowej i po mniej więcej tygodniu w przypadku pracy fizycznej. Jednak nawet wtedy należy unikać nadmiernego wysiłku, szczególnie dźwigania. Z powrotem do ćwiczeń fizycznych należy poczekać ok. 3 tygodnie.
- Należy bezwzględnie zrezygnować ze stosunków płciowych do czasu całkowitego zagojenia ran, czyli ok. 4 tygodnie (jeśli nie wystąpią zdarzenia niepożądane).
- Ponowne rozpoczęcie życia płciowego może powodować dyskomfort i ból – proces gojenia trwa, dlatego wskazana jest szczególna ostrożność..
- Należy zgłosić się na pierwszą kontrolę po 5-7 dniach od zabiegu.
- Przez kilka tygodni oprócz dolegliwości bólowych może być odczuwany dyskomfort w czasie pracy i poruszania się. Jest to związane ze zwiększeniem wrażliwości pozbawionej napletka żołędzi i jej ocieraniem o bieliznę. Ów dyskomfort zniknie z czasem, gdy naskórek na żołędzi ulegnie pogrubieniu.
- W przypadku silnych dolegliwości lub jakichkolwiek wątpliwości należy porozumieć się telefonicznie z recepcją i zastosować do zaleconych poleceń.. Pacjenci często pytają ile goi się rana po operacyjnym leczeniu stulejki. Warto pamiętać o tym, że są to kwestie bardzo indywidualne, a wpływ na przebieg gojenia ma także pacjent, który powinien stosować się do wszystkich zaleceń otrzymanych od lekarza.
Leczenie operacyjne
- Leczenie operacyjne stulejki polega na plastyce napletka lub obrzezaniu . Wykonuje się go w warunkach ambulatoryjnych, przy zastosowaniu znieczulenia miejscowego.
Plastyka napletka – jest to grzbietowe nacięcie napletka i założenie kilku szwów hemostatyczno-sytuacyjnych na skórę i blaszkę wewnętrzną napletka.
Obrzezanie – polega na wycięciu pierścienia zwężającego wraz z częścią lub całością napletka. Metoda ta jest wybierana najczęściej, przede wszystkim dlatego, że gwarantuje całkowite wyleczenie – usunięcie napletka na zawsze rozwiązuje problem stulejki. W trakcie zabiegu stosowane są szwy rozpuszczalne, które po 2-3 tygodniach odpadają samoistnie.
Przeciwwskazania
- Bezwzględne
Jak przygotować się do zabiegu
- Operacja u dorosłych (plastyka napletka) wymaga odpowiedniego przygotowania i stosowania się do zaleceń specjalisty.
Zalecenia po zabiegu
- Pacjent po plastyce napletka powinien zapewnić sobie towarzystwo opiekuna, który po wyjściu z placówki bezpiecznie odwiezie go do domu, gdyż zabronione jest prowadzenie pojazdów mechanicznych do momentu ustania działania środka znieczulającego.